اشداء بينهم، رحماء علي الكفار!

چرا بچه مسلمان‌ها با همديگر نمی‌سازند؟ چرا بچه مسلمان‌ها به بهانه‌ای همديگر را طرد می‌کنند؟ يكي آن ديگري را چپ می‌داند؛ يكي ديگري را راست می‌داند. من هميشه می‌گفتم كه جناح الف و ب، ولي حالا بايد بگويم جناح الف و ب و پ و ت و ث! گاهي ديده می‌شود كه كسي از جناح‌ها _ كه همه آن‌ها مسلمانند _ حاضر است با كسي يا كساني خارج از اين مجموعه دست دوستي بدهد، اما با كساني خارج از این‌ها حاضر نيستند چنين كاري بكند! گاهي تعصبشان نسبت به همديگر اين قدر زياد و تند است. چرا؟ به چه دليل؟ «والذين معه اشداء علي الكفار رحماء بينهم». چرا اين آيات صريح قرآن يادمان می‌رود؟ هرچه می‌توانید، با كفار شدید باشيد؛ اما بين خودتان رحيم و با گذشت باشيد. (1)

من آلان می‌بینم كه گاهي اوقات گروه‌های مسلمان و مؤمن در دانشگاه‌ها، نسبت به همديگر بيشتر حساسيت دارند، تا نسبت به آن دانشجويي كه اصلاً براي هيچ يك از اين معارف و اين ارزش‌ها اعتباري قائل نيست؛ او را كانه فراموش کرده‌اند. حتي آن كسي كه خيانت می‌کند، ضديت می‌کند، اهانت می‌کند، او را يادشان رفته و به هم پرداخته‌اند! (2)

1- سخنراني مقام معظم رهبري به مناسبت آغاز سال تحصيلي 65-66 در دانشگاه تهران 7/7/1365

2- سخنراني ايشان در ديدار با اعضاي انجمن‌های اسلامي دانشجويان 15/3/1364

 

كتاب دانشجو بايد سيب زميني نباشد.